Jangan malu-malu untuk klik !

Friday, December 31, 2010

What a Lovely Year, 2010 !





Many things happened around us till we didn't realize that the time is 'flowing'.

Many sweet things happened, then we will smile back
when we're thinking about it one day.

Many unexpected things also happened which is out of our mind.

We wasted a lot of our time for many unimportant matter.

We did a lot of mistakes & only know that it was wrong after that.

It was normal. Only then, we can say that we are human.
That we are.
No regret.




Memories in 2010:

1. I spent most of the day at home, with my family. I know that maybe I couldn't make it so for the next of the years.


2. I already have many good friends around especially in school who can accept my 'nonsense words' even some of my habits or jokes. At least, they will laugh as a response when I did it although they cannot caught up it at all. I appreciated it. Seriously. T_T


3. I met someone who I guess was very nice to each person he met. He passed away by a tragic accident and I believed that everyone also felt the same too.


4. A thing happened in my life that made me realize that we should to thank God for everything that we have, every second we breath, every moment with our love and every fine thing that we cannot imagine for the rest of our life. Only Him can makes it true.


5. I left my school's life with an 'unsatisfied' feeling. I think that I was a quite nerd student who was always following the rules. Teehee *.* By the way, I had few penalties for being late to school for almost last 2 months I was there as I can remember. That was an achievement?? Okay fine, forget it.


6. I love 2010 as I was one of the candidates for SPM this year. SPM '10. I'm still remember how hard my classmates studied to success in exam. They were great. Hei, don't say this to them okeh?? =.=''


7. By the way, I composed & typed all of this?? In English? What an achievement for 2010 ! ahaha.. I know that there are a lot of mistakes. Broken English. So, please correct me if I did it wrong.


p/s: I think, sometimes I should try to write in English. Maybe for once a week or once a month. And probably once a year like what i'm doing right now. LOL


HEY,

HAPPY NEW YEAR
&
ASSALAMUALAIKUM



P/S: When i'm typing this, I am still 17 years old girl based on the year I was born. (-_-'') hee



Saturday, December 18, 2010

Kesengalan Zaman Kejahilan


Dulu masa zaman muda-mudi, suka-suki, suka hati, gigit jari, kencing sana sini, tak payah cerita la kan. Semua benda yang orang cakap, percaya je. Pastu ade pulak la scene-scene 'pandai' dengan kawan kau. Masa tu kau dah macam budak hingusan dalam cerita Shin Chan. Alamak, lupa pulak nama beliau. Tak penting tak penting. ~



Gunalah google sebaik mungkin.
Nama beliau 'Bo'



Untuk menghasilkan entri ini, kau kena koyak kotak ingatan kau besaq-besaq. Alat bantuan seperti gunting, tetas kain adalah amat digalakkan.


Dulu kawan kau bagi instruction. Kau pun yang anggap tak ada apa-apa & sering bersangka baik pun follow je arahan yang dia bagi.


Kawan 1: Cuba kau pandang atas, pandang bawah..
Kau yg suci : Dah.
Kawan 1: Pandang kiri, pandang kanan. Pastu pandang depan, pandang belakang.
Kau yg suci : Hhhmm..
Kawan 1: Lepas tu kau tengok jam....., Tunggu pakwe kerw....??
*Blushing.

=) Adeh, nak terkoyak seluar kau dengar.


Kawan 2: Kau pernah jatuh tak?
Kau yg suci : Pernah. (sambil teringat kau jatuh time hujan aritu)
Kawan 2: OOoooo..... Jatuh cinta..!!
*Blushing lagi.

=) wekk !


Masa ni ade la helikopter yang lalu rumah kau waktu malam. Kau pun lambai la sebab benda tu macam menarik & asyik kelip-kelip je.

Kau yg suci : Bye....Bye.. bubbye.. (kena excited lebih sikit, lompat lebih afdal)
Sepupu-sepapat sepapan : Weyh, jangan lambai-lambai la.
Kau yg suci : But why ? *aisey, budget dulu kau tau omputeh.
Sepupu-sepapat : Nanti orang kat atas tu tembak kau ! (bersungguh2 beliau bagi warning)

=) Sungguh, masa ni gua percaya sama dia.


Time ni pulak, Mr. Ayah masuk hospital atas sebab-sebab yang tak dapat diingati. Masa ni mungkin saya baru berusia 5 tahun.

Kau yg suci : Mak, nak ikut mak. Nak tengok ayah.
Mrs. Emak : Ish.. tak boleh.
Kau yg suci : Kenapa?
Mrs. Emak : Kat situ ramai orang gila. Orang gila tu suka budak-budak. Orang dewasa je yang boleh pergi.

=) Ye, ketika itu rupa orang gila terbayang di mata. Kepada Mrs. Emak, misi anda berjaya.! -L-''


Lagi time gigi kau yang dah bergoyang-goyang tapi taknak cabut. Then, bile kau bangun pagi tengok gigi kau dah takde ! Apakah ?

Kau yg suci : Mak, gigi mane? (muka curious)
Mrs. Emak : Ha?? Mane la mak tau.
Kau yg suci : Abis tu takkan tertelan kot? *Gulp..!
Mrs. Emak : Ha.. Ni mesti tikus yang cabutkan nih. Tula, taknak cabut gigi lagi !
*Muka menyesal tak cabut gigi awal-awal sambil membayangkan tikus memakai baju putih ala dentist. LOL






Dr. Tity after graduated




=) Bila dah besar sikit baru tau yang dentist tersebut ialah Mrs. Emak itu sendiri.
Rasa nak hantuk kepala kat dinding. -o.o-''



Friday, December 17, 2010

Tawaran Kerja


Amek kau. Konon-konon ramaila nak bagi kau keje.

Wah ari tu Mrs. Emak bagi cadangan kerja kat pejabat arkitek mane ntah. Jadi kerani pon xpe. Boleh la dapat RM 700++ sebulan ke, lebih lagi bagus. *sigh

Arkitek? Lukisan? Kesenian & Kebudayaan? Macam gempak je. Tiba-tiba, bos kau mintak tolong kat kau ''Boleh tolong saya kalerkan lukisan ni tak? Saya tak sempat ni. URGENT ! Pekerja lain sibuk. Saya pulak lupa nak beli susu anak dengan lampin. Bini saya pulak suruh topup sekarang. Maklumla, bisnes cupcakes dia dah maju so mane sempat..'' Kau pun angguk-angguk geleng-geleng tunduk-tunduk. Eh dah, diam. Sebelum tu sempat lagi dia bagi p/s sebelum dia keluar " Kalau boleh, awak tolong touch-up kan sikit-sikit drawing tu, pastu awak gunala warna-warna yang terang2, kalau awak ada idea juz give me the sketch, maybe i'll think about it. Pastu, pastu, pastu, haktuih." Kau memang reti la nak kaler2 n lukis2 ni kan. Dah ! Kau kena tau kemampuan kau. REJECTED !






Cadangan Mrs. Emak tak berakhir dekat situ. Beliau suruh bekerja di butik pengantin. Buleh diaplikasikan untuk masa depan. Nantikan senang. Buat hantaran segala bagai. Peerrgh, boleh buat bisnes la, amik upah ke. Ape la sangat kan? Bukan susah pon. Kau letak je la bunga-bunga tu kat mana-mana. Kalau orang tanya, kau jawabla "Ini seni ye makcik." Makcik tu pun diam dan buat muka tak bersalah lalu bermonolog sendirian "Banyak lagi yang aku harus belajar!'' kata makcik bersungguh-sungguh.. +_+ Dah la kau. Nak salahkan makcik tu pulak. Kau yang jahil bab ni. Dengan ini, dengan rela hati saya REJECT ! Tapi macam menyesal pulak. -.-


Cadangan beliau seterusnya bekerja di klinik gigi. Eh? *baik kau buat-buat tak tau. Takkan la nak jadi cleaner. Bukan la, kau kena jadi orang yang duduk kat kaunter tu. Jaga bil la, bagi ubat la, ape la. Gaji boleh tahan tapi sape nak hantar & amik? Lesen memang ade sebenarnya. Kerja shift pulak tu. Balik malam. T_T Mari kita REJECT. *tak payah la nak buat sepanduk macam demonstrasi.*


Seterusnya, kerja McDonalds ! McDonalds, McChicken. Ni cadangan Along. Dekat Ampang Point. Jadi cashier. Tak boleh nak malu-malu. Kena jerit-jerit sikit. "Filet-O-Fish & BeefBurger lima belas !" TAPI saya malu. * Yela, baik kau pegi sinki sekarang.* Pastu nanti kang tetibe ade mat salleh mane pulak datang order, tak tersembur air liur basi kau nak speaking balik. Haram ! Untuk kebaikan semua, baik kau REJECT lagi !



Sikit gilerw burwger dierw..


Senang cerita aku rase kau tak payah kerja la. Menyampah aku dengar alasan kau. Tapi kalau ada tawaran bagus, gaji masyuk, driver tunggu ape salahnye dak?? kuikuikui...





Thursday, December 9, 2010

Standard Solution


Tajuk di atas bukanla benda yg nak diperkatakan.
Ye, kita bukan nak ckp pasal n= MV ataupun M1V1 = M2V2
Tapi pasal kebebasan sejak semalam.
'Bebas' sangat la kan.





Ye, saya bukan budak sekolah lagi.
Tapi macam kiut-miut-muet je tittle 'budak sekolah' tuh.
Rasa mcm muda. *kembang hidung sikit.


Yes, lepas nih xde lagi mereka yang acap kaliMantan suruh saya bukak buku.
Semuanya guna ayat STANDART je. Macam ade buat janji pulak mereka2 nih.


1. Mrs. Emak: ''Tak payah la mengadap laptop tu, pegi baca buku. Ni antara hidup & mati! ''
>> Wah, penuh semangat ibunda terchinta nih. Tak pernah terlintas agaknya dlm fikiran beliau nak bersara guna ayat tersebut ~


2. Adik(P) & Adik (L): ''Kakak, baca buku la.. Kakak dah nak SPM"
>> Diorang nih buleh buat lagu duet la nanti. Chemistry tu da ade dah.


3. Achik : ''Dah la. Pegi-pegi la baca buku. Nak SPM da nih"
>> Ayat ni biasanya beliau guna sbg trick nk ambil alih posisi di hdpn laptop.
Dah tau ayat beliau.


4. Along&Anyah : ''Woi ! Pegi baca buku ! !@#$%^& *#%@#$ "
>> Dialog ini saya tipu. xD




Good bye, bebeh !
You gonna miss me when I gone. Whoohoo..


Rasanye lebih kurang sama je ayat mereka, kan..?
Eardrum ni dah tau dah nk vibrate tahap berapa mengikut
nilai Hz masing-masing :D


****************************************************************************************


Opah jugak yg rileks.

5. Opah : " Kamu bila nak periksa ?"
Saya : " Sebulan lagi.. " (sambil pandang kalendar kecik opah)
Opah : " Issshhhhhh.... lambat lagiii....."

>> Tengok opah. Cool je. Tak ade pape pun.


****************************************************************************************


Kalau ayah plak kena paham maksud tersirat beliau.

6. Mr. Ayah : "Eh, tiba-tiba ayah rasa berdebar-debar la. Lagi berapa hari je nk SPM.'' (beliau mengurut dada beliau dgn penuh tanda tanya)

>> Okay, saya bangun dari tempat bersantai, tutup segala bahan media massa&elektronik yg ada & masuk bilik. Mesti beliau rasa kagum. Saya tengok buku & buku pun tengok saya.




T_T




Saturday, November 27, 2010

Muhammad Naimullah :( AL-FATIHAH


.innalillahiwainnailaihirojiun.
(Dari ALLAH kita datang & kepada ALLAH jualah kita kembali)



Naim,
kau tu baik & sopan gile tahu?
Aku rase semua orang yang kenal kau tau tu.
Tapi takkan la aku nak puji depan2 kat kau pulak an.

Walaupun kita bukan sekelas & aku pun bukan selalu borak-borak dengan kau,
tapi aku rase mcm aku da lama kenal kau.
Aku tak rasa kekok pon. (aku rasa la an)

Kau budak baru, kan? Boleh pulak aku lupe nak tanye kau selama ni.
Tak silap aku kau masuk tahun lepas.
Aku pun tak ingat kita bertegur mase Form 4 or Form 5.
Entah. Tapi ade masenye kite ade la ckp sikit2.

Tapi an, aku pelik.
Sehari sebelum abis sekolah, aku boleh pulak lepak ngan kau kat Pusat Sumber.
Masa tu aku sorang-sorang. Then, kau, Fatimah & Munazah
datang sekali nk belajar BI katanyer ~
Aku pun dengar la. Kau ade la gelak skit2 bile aku ckp something.
At least, aku ada la gak buat kau ketawa di akhir2 hayat kau. (heih)

Then, dorang blah. Tinggal kau ngan aku.
Kau boleh pulak tanya soalan macam-macam ngan aku.
Soalan pelik-pelik plak tu. Kau ada cakap persepsi & kepelikkan kau
pasal budak kelas depanla, apela..
Aku pun apa lagi, bagitau la hujah2 aku nak jelaskan persoalan kau tu.
Adehh :') penat aku nak jawab tahu?

Dahla, aku pun bukak buku. Minggu dpn nk SPM.
Kau pulak berjalan nak baca info-info yang melekat kt dinding.
Aku suruh kau baca buku. Kau kata kau tengah baca untuk pengetahuan la nih.
Boleh buat BM nnti.
Pastu kau baca majalah amende ntah. Kau suruh aku baca something.
Tapi aku da tak ingat benda tu.
Aku rasa aku tak bagi reaction pun kat kau. Aku buat mcm biase je. ^.^''
Lepas tu kau tanya & cakap lagi.

Pastu kau termenung plak. Aku apa lagi suruh kau amik kertas, belajar Sejarah.
Aku suruh kau tulis apa yang aku cakap. 'TAMADUN INDUS.'
Bla..bla..bla..
Pastu aku jerit sikit cakap ngan kau.
Kau kata: "Jangan la marah-marah. Saya tak pernah kena marah."
Aku: ^.^''
Aku sempat ajar kau yang tu je. Aku pon nak bace buku. (PALING BACE)
Kau pon diam. Aku pun diam. Lepas tu kau cakap lagi, lagi dan lagi.

Kau kata: ''Nak buang ke ha kertas nih?''
Aku: ''Buanglah'' (tapi dalam hati aku kan Tuhan je la yang tau)
Tapi aku da nampak kertas tu konyok-konyok dah.
Takkan kau sanggup kot. Penat2 aku ajar kau.
Lepas tuh kau lipat paper tu elok-elok.
Kau tahu tak, kalau kau buang kertas tuh
memang aku sedih giler owh.
Nasib baik. ~

Kau kata kau nak balik.
Kau mintak maap kat aku sebab kacau aku.
Weyh, sebenarnye aku tak kesah pon.
Kau pun keluar dari PSS. Aku tak cakap sepatah pon rsenye.
Aku buat-buat fokus baca buku. Padahalnya tak. Ekor mata aku tengok kau kot.
Pastu kau patah balik. Aku ingat ape bende ntah kau nih tetibe dtg balik.
Kau tanya aku : ''Kita boleh makan chewing gum ke?''
Aku dah =.='' "Ha? Boleh.'' dengan konfident tahap 10 nih.
Kau pun blah. Kau tau, sampai skrg aku tertanya-tanya motif kau tanye soklan tuh kt aku.


SPM: Paper Tasawwur Islam.


Kertas 1 (24/11/10)
Aku tengok kawan kau ramai da kuar dewan exam. Tapi aku tengok kau gile arh.
Bole bertahan. Dalam hati aku an "Go Naim. Yeaah, Naim. Berjuanglah sampai titisan darah yang terakhir! ''


Kertas 2 (25/11/10)
Aku tengok kau lagi. Tapi kali ni aku tengok kau macam da teragak-agak nak kuar ke x?
Tapi kau bertahan sampai abis masa exam. Cayala wey.


Kau tau tak masa exam aku selalu jeling-jeling nk tengok tahap ke-fokus-an kau. Dalam hati aku an 'Chaiyook Chaiyook!' Dah la meja aku ngan kau agak dekat.


Tapi, tu semua tinggal kenangan. Aku tengok kat status fb orang lain sume ckp pasal kebaikan kau, senyuman kau, keramahan kau. Cerita yang elok2 je aku dengar. Yang baik2. Kau memang hebat. Kau bertuah giler sebab dalam diam ramai yang sayang kat kau.





p/s: If you're wondering why this post was quite long & agak detail, this is because
''AKU TAKNAK LUPA SIKIT PUN MEMORI AKU DENGAN KAU, NAIM.''



p/s keropok: Naim meninggal dunia , hari jumaat, (26/11/10) malam semalam sbb kena langgar dengan lori. Sesungguhnya, itu hanyalah penyebab. Allah boleh ambil nyawa kita dengan cara apa pun mengikut kehendak-Nya. AL-FATIHAH.





Saturday, November 20, 2010

Ya Rabb



Doa agar dikurniakan kefahaman yang baik dan ingatan yang sempurna sewaktu menelaah matapelajaran:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا فَهْمَ النَّبِيِّينَ وَحِفْظَ المُرْسَلِينَ وإلْهَامَ المَلاَئِكَةِ المُقَرَّبِينَ فِي عَافِيَةٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ

“Wahai Tuhanku, kurniakanlah kami kefahaman para Nabi dan hafazan para Rasul, serta ilham daripada para Malaikat yang hampir dengan-Mu, kurniakanlah kami kesihatan wahai Tuhan yang Maha Pengasih.”


Doa sebelum masuk ke dalam kelas atau dewan peperiksaan:

وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدا
“Ya Allah, persiapkanlah kami akan urusan kami dengan petunjuk-Mu.”


Doa apabila terlupa ketika menjawab soalan:

سُبْحَانَ مَن لاَّ يَنَامُ وَلاَ يَسْهُو. اللَّهُمَّ ذَكِّرْنِي مَا نَسِيتُ

“Maha Suci Tuhan yang tidak pernah tidur dan tidak pernah lupa. Wahai Tuhanku, ingatkanlah daku apa-apa yang ku lupa.”


Doa memohon kejayaan cemerlang:

اللَّهُمَّ إني أسْألُكَ الفَوْزَ عِنْدَ القَضَاءِ وَمَنَازِلَ الشُهَدآءِ وَعَيْشَ السُّعَدآءِ وَالنَّصْرُ عَلَى الأعْدآءِ

“Ya Allah, kami memohon daripada-Mu kejayaan dalam setiap ketentuan, tempat para syuhada’, dan kehidupan mereka yang bahagia serta kemenangan ke atas musuh.”





p/s keropok: eh, besok da nak exam.
eh, dengar cite kau da abis study =.=''



Wednesday, October 6, 2010

Nasi Campur & Pak cik Kantin

Hari tu first time beli nasi putih+lauk. Selama nih makan mee goreng, mee kari, bihun goreng, bihun kaki, ketiakkau ,nasi goreng bla.bla.bla..



Gambar nasi ayam & tiada kena mengena dgn cerita.


Klau macam nih xpe la jugak. Ni nasi yg putih suci & kosong beserta hanya seketul ayam pun dah RM 2.50. Dah la kecik (mukaserius) *tipu. Mahal la gak kot walaupun duit tu dari Mrs. Emak. Ok, beliau xbekerja, pucuk pangkal ubinya itu duit Mr. Ayah. Eh, entah.

Pak cik kantin yg baru kerja kt kantin cakap kalo tambah sayur harga tetap sama. Ape lg angkut la sayur tuh. Atas tunjuk ajar dan pilihan pakcik tuh sendiri yang mungkin memiliki pengalaman yang luas dalam bidang pemilihan ayam yang baik, ayam yang paling berisi di situ menjadi pilihan hati nurani. ( okay, ayat x boleh panjang lagi? )

Bismillahirahmanirrahim...

Sambil makan tuh pakcik nih boleh plak lalu baekpunye sambil bawak makanan yang org lain order. Saje je nak buat aku terliur. Sabo je la. ^

errrKKK...Alhamdulillah. Habis jugak.
Wahai makanan, semoga kau dapat di'digest' dengan jayanya..!


p/s keropok : Tetibe aku terfikir 'Pakcik nih klo aku suruh kawan aku kenyit mata sikit kompom milo ais dua bungkus dia bagi.'



Friday, October 1, 2010

Tepukan..

yeay ! blog nih wujud sebenarnye ! yeay !

berkurun x meng-update blog..
(sila lihat tarikh post yg terakhir)

Sekarang dah bulan brape ha??
BULAN 10, tahu???

And the best thing is I can't remember my address ^.^
kau kesian x? kesian x? ok, xde perasaan ~

*SPM bulan dpn, maka??



Sunday, January 31, 2010

17 taon ma..

Umur da semakin meningkat..
Tahap kematangan harap2 begitu..
THANKS a lot 4 those yg wish..muahaha

*I know da lebih seminggu berlalu...>>

*SPM da dekat kot..



Agak lame gak..

1. Lame tak update blog sebab ke'bizi'an yang melanda n internet yg tiada for this few weeks (sgt suka)..

2. Homework mule semakin mengancam.

3. A few recipes baru yang dah dicuba. Alhamdulillah berjaya!

4. Hope add maths semakin suka menemani saya.

*SPM da dekat la!!



Saturday, January 9, 2010

Apabila aku mula menulis...

Perghh..!! Tajuk tak boleh skema lagi..

Apabila aku mula menulis,
janganlah mengharapkan yang lebih2,
walaupun aku tau 'kalian' langsung tak pernah harapkan apa-apa..(STOP)

Okay,yang sebenarnya dari dulu lagi mengidam nak ada blog tetap. Tetap?? Dulu ada, tapi macam takde. Hanya satu post je. Ntah pape.

Menjengah ke tahun 2010, (harap2 bm A++) banyak perkara dalam otak yang gatal2 mahu di gapai. Tak pernah rasa excited nak pergi sekolah walaupun sudah 4 kali berada pada hari pertama persekolahan di sekolah menengah. Buat julung2 kalinya pada tahun ini, tahun terakir. Dikejutkan pada awal pagi dan terus menuju ke bilik air tanpa fikir panjang. Pandang muka lama-lama di cermin kalau-kalau ade 'impurities'. ^_^

Sangat berkobar-kobar untuk tak buang masa lagi macam dulu dan buat homework yang semakin berbulu. Namun, hanya macam kentut yang tidak berbau. Cuma bertahan 2/3 hari je. Cehh!! Kimia menjadi subjek pertama yang berjaya ditangguhkan. Best an??

* SPM dah dekat la..!!


*wut should i?? >91<